Graven oorlogsslachtoffers Someren

Deze pagina is voor weergave op kleine schermen zoals telefoons.

Op het kerkhof van de Franciscusparochie aan de van Lieshoutstraat in Someren zijn vier oorlogsgraven.

Jan Gielen (* 8-1-1920 – † 11 mei 1940)
Bij het binnentrekken van de Duitsers op 11 mei 1940  fietste Jan Gielen in de middag met Thieu Geelen op de Vaarselstraat. Ze kwamen daar terecht in een treffen tussen Duitse en Nederlandse militairen en moesten de sloot in. Bij dit gevecht is Thieu gewond geraakt en werd Jan dodelijk getroffen door een kogel.

Burgemeester Piet Smulders (* 17-1-1895  –  † 15-8-1944)
In de nacht van 14 op 15 augustus 1944 werd door een Sonderkommando van de SS in Nederland een moordaanslag gepleegd op de burgemeesters van Asten ( W. Wijnen) en Someren (P. Smulders). Toen beide burgemeesters, samen met Frans Eijsbouts opgehaald waren reden ze naar de Kanaaldijk richting Weert. Plotseling stopte de auto, de chauffeur riep “Panne”. Ze moesten uitstappen en plaats nemen voor de koplampen en werden dood geschoten. Eijsbouts echter raakte alleen gewond aan zijn arm en rolde van de berm af de sloot in. Beide burgemeesters overleden ter plekke.

Driek  Driessen ( * 5-6-1890  – † 22-9-1944)
Op 22 september 1944 vluchtte het gezin Driessen-van de Ven van huis (Beemdstraat, Sluis 11) met grootmoeder en enkele buren naar een veilig onderkomen bij het Marktplein. Op dat moment trof een voltreffer het ter plaatse staande PNEM-huisje. Driek Driessen werd dodelijk getroffen en zijn vrouw zwaar gewond. De familie Driessen was al zwaar getroffen door het verlies van hun boerderij.

Willem Hoeben ( * 16-2-1902  – † 6-2-1945)
Tijdens een razzia op 17 juni 1944 op de Ruiter in Someren werd Willem met enkele anderen opgepakt en overgebracht naar kamp Vught. Via Den Bosch en Amersfoort werd hij overgebracht naar concentratiekamp Neuengamme in Duitsland. Zij moesten daar tankgrachten graven en sneeuw ruimen onder erbarmelijke omstandigheden. Op 19 september 1945 kreeg de familie Hoeben het bericht dat Willem op 6 februari 1945 in kamp Versen was overleden, volgens de Duitse gegevens aan longontsteking. Pas op 28 oktober 1953 werd hij begraven op het Lambertuskerkhof. Willem had zijn leven moeten offeren omdat hij medemensen in nood aan een schuilplaats had geholpen.