Moordaanslagen door Sonderkommando Feldmeijer

Korte toelichting over de Atlantikwall en Arbeitseinsatz .

De Atlantikwall was een meer dan 5.000 kilometer lange verdedigingslinie, die Nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog langs de westkust van de bezette gebieden in West-Europa heeft aangelegd ter voorkoming van een geallieerde invasie.                                                                                                                De verdedigingslinie, die overigens nooit geheel werd voltooid, bestond uit kazematten of bunkers , kanonnen en mijnenvelden . Na de invasie in Normandië op 6 juni 1944, waarbij de Atlantikwall werd doorbroken, is de bouw grotendeels stilgelegd. Op dat moment waren er nog maar 10.273 van de geplande 15.000 bunkers afgewerkt; 799 bunkers waren nog in aanbouw.

De Organisation Todt, genoemd naar de oprichter Fritz Todt, was verantwoordelijk voor de bouw van de Atlantikwall. De organisatie schakelde daarvoor honderdduizenden arbeiders in. Aanvankelijk werd het werk door betaalde arbeiders en krijgsgevangenen uitgevoerd. Maar bij gebrek aan voldoende arbeidskrachten werden later burgers als dwangarbeider ingezet onder de naam van de Arbeitseinsatz, de gedwongen tewerkstelling

Men moest meewerken aan de bunkerbouw en allerlei soorten versperringen , zoals de draken tanden , palen op de stranden de zogenaamde aspergeversperringen . In het Duits worden ze Rommelspargel genoemd, naar veldmaarschalk Erwin Rommel , de bedenker van de verdediging.

Asperge met boven op een landmijn

De bedoeling van de Duitsers met dit verdedigingswerk was met name om voertuigen die vanaf het water kwamen (amfibievoertuigen) tegen te houden of zweefvliegtuigen te landen op grote open terreinen . Een aantal palen of zuiltjes, veelal puntig, werd schuin naar voren op een rij in de grond gestoken en verhinderde de doorgang van voertuigen. Bovenop de punt van de asperge werd soms een landmijn bevestigd, zodat een voertuig dat ertegenaan reed niet alleen werd tegengehouden, maar ook beschadigd raakte of zelfs vernietigd werd.

De Arbeitseinsatz

In de Tweede Wereldoorlog had vrijwel elk Nederlands gezin te maken met (dwang)arbeid voor de Duitse bezetter. Sommige mensen vertrokken vrijwillig naar Duitsland. Vele anderen werden daartoe gedwongen. Tijdens de razzia van Rotterdam in november 1944 werden er bijvoorbeeld 50.000 mannen afgevoerd en bij een razzia in Den Haag 13.000. In totaal werkten er meer dan een half miljoen Nederlanders in Duitsland en door Duitsland bezette gebieden. Zij moesten de arbeidsplaatsen van Duitsers overnemen die waren opgeroepen voor het leger. Zo’n 27.000 Nederlandse tewerkgestelden kwamen om.

Propaganda affiche voor te gaan werken in Duitsland

Een beruchte razzia was die op zondag 8 oktober 1944 vonden er in Noord en Midden-Limburg en delen van Noord-Brabant zogenaamde kerk-razzia’s plaats . Er werden 2805 mannen tussen de 18 en 65 jaar gearresteerd door de Duitsers toen zij na afloop van de heilige mis de kerken verlieten. Het merendeel werd tewerkgesteld bij de Hermann Göring-Werke. De meesten van hen hebben de oorlog overleefd. Voor 121 gearresteerden geldt dit niet.

Inleiding : Aktion Silbertanne

Aktion Silbertanne (Actie Zilverspar) was een codenaam voor een serie moordaanslagen en sluipmoorden die door Nederlandse SS’ers en Nederlandse oostfrontveteranen werd gepleegd tussen september 1943 en september 1944.

De acties golden als represaillemaatregel voor aanslagen door het verzet op vooral Nederlandse collaborateurs en hadden als zodanig de steun van diverse Duitse officieren. Ze werden uitgevoerd door speciaal geformeerde moordcommando’s van de Waffen-SS en later alleen nog door het beruchte Sonderkommando Feldmeijer. Op aangeven van SS-leider in Nederland Hans Albin Rauter werd de Nederlandse Waffen SS-er Henk Feldmeijer de leider van het moordcommando .

Henk Feldmeijer (Assen, 30 november 1910 – Raalte, 22 februari 1945)

De moordcommando’s gingen te werk in de verhouding 1:3 – voor elke door het verzet omgebrachte collaborateur werden drie Nederlanders uit de weg geruimd die als politiek tegenstander waren aangemerkt. Hiertoe hield de bezetter in het geheim lijsten bij , vaak verkregen van lokale NSB’ers met kandidaten die hiervoor een geschikt doelwit waren. Vaak gebruikte de moordcommando’s Engelse wapens en munitie om misleiding te creëren , alsof de moorden werden gepleegd door concurrerende verzetsgroepen . 

De slachtoffers waren personen die bekendstonden als Oranjegezind of Deutschfeindlich. Zonder enige vorm van proces werden zij, na aanbellen, doodgeschoten in de deuropening van hun woning of ergens langs de kant van de weg . Binnen een jaar werden 45 anti-Duitse Nederlanders vermoord. 11 anderen wisten de aanslagen te overleven.

Anton Mussert, leider van de NSB, was tegen deze moordcommando’s. Toen SS-Brigadeführer  Eberhard Schöngarth, zelf een massamoordenaar, van deze gewelddadigheden hoorde, maakte hij er in september 1944 een einde aan

Aanleiding tot Silbertanne 26

In het begin van augustus 1944 liquideert het verzet twee collaborerende landwachters in Gemert. Beidde zijn Lid van de NSB, Groep Gemert en van de Landwacht, Stormban V (Gewest V) .

Onder het voorwendsel dat de daders, gekleed in Duitse uniformen, de twee landwachters een aantal joodse onderduikers zouden aanwijzen, zijn ze ’s nachts (00:30) mee gegaan in een auto en geliquideerd. De lichamen van de veldwachters werden met pistoolschoten gevonden in een sloot langs de Liesdijk. Silbertanne 26 is de volgorde van datums op aanslag

Silbertanne 26
Gerard Rollema , de landwachtcommandant van Stormban V , Noord-Brabant en Limburg ( hij was lid van de Nederlandse SS-Freiwilligen Legion ‘Niederlande ) , werd betrokken bij de opdracht tot represailles . Een NSB-sympathisant uit Asten had een lijst met namen doorgegeven , waaronder de namen van burgemeester Wijnen en burgemeester Smulders .

Er worden een moordcommando samengesteld uit de Nederlandse SS-ers : Hendrik Kromhout , Jacob Besteman en Sander Borgers zij kregen een Duitse chauffeur met wagen mee . Gerard .J. Th Kniest werd uitgeloot voor de aanslag

Nadat op 14 augustus 1944 rond middernacht aan het Koningsplein burgemeester Wijnen werd opgepakt, werd in de Speelheuvelstraat in Someren burgemeester Smulders meegenomen. Diens buurman dokter Jacobs moest ook mee, maar werd niet thuis aangetroffen.

Frans Eijsbouts in de Nieuwe Kerkstraat was de volgende persoon op de lijst en werd in plaats van Jacobs opgepakt onder het mom van verhoor in Kamp Vught. “ Zou zo weer thuis zijn  “ .

Onderweg mopperde de chauffeur dat de wagen te zwaar beladen was. Straks krijgen we nog panne, zei de man. Die mededeling was afgesproken werk: het was voor de SS’ers het signaal dat ze de plaats van executie naderden. Het viel Eijsbouts op dat de beide burgemeesters stil en bezorgd voor zich uitkeken. Volgens mij vermoedden zij al het ergste, verklaarde Eijsbouts later. Plots kwam de auto tot stilstand, de chauffeur vloekte en riep iets over pech. De inzittenden moesten allen uitstappen en in de koplampen gaan staan zodat zij zgn. niet konden ontsnappen.

Uit het politieverhoor van Besteman: “Direct na het verlaten van de auto, zijn wij aan het schieten gegaan”. Wijnen probeerde nog te vluchten. Eén van de SS’ers liep hem achterna en schoot hem neer. Besteman verklaarde: “Ik heb met mijn pistool enige schoten afgevuurd op die dikke burgemeester. Ik hield mijn pistool op zijn hoofd en borst gericht en zag hem na het tweede schot in de wegberm vallen. Mijn schoten vuurde ik op zeer korte afstand op hem af”.  Eijsbouts werd door Borgers in zijn arm geschoten , sloeg het pistool uit zijn handen en liet zich voorover vallen in de walkant. Hij hield zich voor dood.

Later verklaarde hij: “Ik hoorde boven mij nog schieten, meer dan tien, twaalf keer wel. Ik hoorde de burgemeesters rochelen en kreunen. Toen werd het stil”. “Hoe lang ik daar gelegen heb weet ik niet. Toen ik helemaal niets meer hoorde ben ik opgestaan – toen pas merkte ik dat ik gewond was aan mijn arm – en de sloot uitgeklommen. Een eindje van elkaar lagen beide burgemeesters , dood .

Frans had de situatie opgenomen en is toen naar de boerderij van de familie van Ham gegaan . Aldaar werd hij verbonden . Hij moest wachten tot het einde van de spertijd en ’s morgenvroeg werd hij per bakfiets naar Someren vervoerd naar zijn vriend Gerrit Vogels . Dokter W. Janssen uit Asten gaf hem verdere eerste hulp . Hij werd doorverwezen naar het Binnenziekenhuis in Eindhoven . Frans liet zich afzetten maar hij ging nadat de taxichauffeur was weg gereden naar het treinstation . En nam de trein naar Rotterdam , om aldaar te gaan onderduiken .

Nadat de beide burgemeester gevonden waren ging het nieuws van de dubbele moord als een lopend vuurtje rond door de gemeentes Someren en Asten . Een politieagent uit Someren en eentje uit Asten verder ter plaatse gestuurd . Een fototoestel om de situatie en bewijzen te fotograferen kwam over uit ‘s Hertogenbosch . Op het plaatst delict werd ook het wapen van Borgers terug gevonden .

De moord zelf kreeg nog een staartje : de leden van het moordcommando moesten zich melden bij het Standartkwartier van Feldmeijer . Hij was razend en vloekte en kafferden naar de leden . “ Jullie hebben de opdracht niet goed uitgevoerd , want een persoon was nog in leven en de grove fout dat Borgers zijn pistool was verloren . Feldmeijer maakte ze een ding duidelijk : Ze stonden met 1 been in het graf en met 1 been in het concentratiekamp .

De Slachtoffers

Petrus Johannes Cornelis (Piet) Smulders is geboren te Middelbeers op 17 januari 1895 , Hij werd omgebracht tijdens de Aktion Silbertanne op 15 augustus 1944 in Someren

Piet Smulders werd geboren in Middelbeers, als zoon van burgemeester Antonius Josephus Smulders van Oost-, West- en Middelbeers en van Johanna Maria Adriaans. Hij kwam uit een familie met meerdere burgemeesters, en naast zijn vader waren ook zijn jongere broer Jan Smulders en daarna diens echtgenote Truus Smulders-Beliën burgemeester van de gemeente Oost-, West- en Middelbeers. Ook broer Sjef Smulders werd een burgemeester van Vessem , Wintelre en Knegsel

Piet Smulders werd in 1919 benoemd als gemeentesecretaris van Someren en werd hier vervolgens vanaf 1926 ook burgemeester. Nadat in 1935 de gemeente Lierop bij die van Someren wordt gevoegd, werd hij ook burgemeester van deze plaats. 

Gemeentehuis Someren

Ten tijde van de Duitse bezetting besluit Piet net als verschillende andere burgemeesters in functie aan te blijven, om te voorkomen dat dat een NSB’er zijn positie zou overnemen. Ondertussen saboteert hij op iedere mogelijke manier de Duitse overheersing. Zo weigert hij inwoners van zijn gemeente beschikbaar te stellen voor werk aan de stellingen in Zeeland die vanwege de geallieerde opmars worden aangelegd, stelt hij het verzet in de gelegenheid om op het gemeentehuis valse persoonsbewijzen te maken en laat hij mensen waarschuwen als er razzia’s dreigen.

burgemeester Piet Smulders, zijn vrouw en zoon Sjef

Burgemeester Smulders werkte veel samen met Burgemeester Wijnen van Asten , ook waren beidde betrokken bij verzetsgroepen van burgemeesters in de regio . Dat het gevaarlijk was, wat ze deden, wisten beide burgemeesters maar al te goed .

Burgemeester Smulders dook zelfs een tijdje onder. Hij kwam weer tevoorschijn toen het hem veilig leek. De burgemeester werd ook te werk gesteld in het Zeeuwse Burgh-Haamstede voor het bouwen van de Atlantikwall.

Na de moord op de landwachters stond burgemeester Smulders op het lijstje welke door de Astens NSB’er van Lieshout werd opgesteld .

Wilhelmus Josephus Maria (Willem) Wijnen geboren te Sint-Oedenrode op 22 september 1880 , Hij werd omgebracht tijdens de Aktion Silbertanne op 15 augustus 1944 in Someren

Willem wordt in Sint-Oedenrode als zoon van Gerard Wijnen en Clasina Kemps. Hij ging wonen in Veghel , daar bekleedde hij het ambt van secretaris ter secretarie der gemeente Veghel. In 1909 trouwt Willem met Carolina Maussen uit Veghel met wie hij een gezin van zes kinderen sticht.

In 1910 wordt Willem benoemd tot burgemeester van Asten.

Gemeentehuis Asten

Ten tijde van de Duitse bezetting besluit Willem net als verschillende andere burgemeesters in functie aan te blijven, om te voorkomen dat een NSB’er zijn positie zou overnemen. Hij zet zich actief af tegen de Duitse overheersing.   

Zo weigert hij inwoners van zijn gemeente beschikbaar te stellen voor werk aan de stellingen in Zeeland die vanwege de geallieerde opmars worden aangelegd. In plaats daarvan biedt hij aan vrijwilligers op te roepen maar hij verwacht geen resultaat . Net als burgemeester Smulders staat hij op een lijst , opgetekend door de Astens NSB’er van Lieshout

Het gezin Wijnen werd op 23 september 1944 nogmaals zwaar getroffen .

Doordat Asten door de Duitser was ontruimd verbleef moeder Carolina Wijnen-Maussen op de boerderij van de familie Vissers op gehucht De Berken. Ze was in een stal met zo’n 40 personen , toen granaat door het dak insloeg en de scherven enkele aanwezigen verwonden . Carolina raakte zwaargewond , het duurde vanwege de beschieting een hele tijd voordat ze kon worden geëvacueerd .  Ze zal overlijden op 27 september 1944 in het ziekenhuis van Geldrop

Frans Eijsbouts is op 4 januari 1910 in Asten geboren

De Somerense ondernemen Frans Eijsbouts was goed bevriend met Burgemeester Smulders .

Frans werd dus opgehaald van huis onder het mom van verhoor in Kamp Vught. Ze zouden zo weer thuis zijn.

Frans overleefde wonderbaarlijk de aanslag , hij was geraakt en hield zich dood . Op basis van zijn getuigenis werden de daders na de oorlog berecht

Frans (rechts) tijdens zijn militaire dienst

Frans is op 4 juli 1973 overleden

Nadat burgemeester Smulders om het leven was gebracht tijdens Aktion Silbertanne , leek het erop dat Someren een NSB-burgemeester toegewezen zou krijgen. Hier was men het in Someren echter niet mee eens.  Gemeentesecretaris Jan Boerenkamp had in overleg met de ambtenaren besloten om medewerking aan de nieuwe burgemeester te weigeren en dook vervolgens onder. Toen vervolgens de nieuwe benoemde NSB-burgemeester in zijn functie wilde treden, was het gemeentehuis gesloten en ontbraken alle ambtenaren en de sleutels van het gemeentehuis . Pas in oktober 1944, nadat Someren al door de geallieerden was bevrijd, werden de werkzaamheden op het gemeentehuis hervat. Jan Boerenkamp was voor twee jaar waarnemend burgemeester en werd in 1946 officieel benoemd tot burgemeester .

Op donderdag 15 augustus 2024 was het tachtig jaar geleden dat de burgemeesters Wijnen van Asten en Smulders van Someren zijn vermoord door een Nederlands moordcommando. De werkgroep achter de film ‘Burgemeestersmoord’ stond stil bij dit tragische feit. Op deze dag onthulden zij Stolpersteine, ook wel struikelstenen genoemd, voor de woningen waar de burgemeesters het laatst hebben gewoond.

Het eerste deel van de onthullingen was op donderdag 15 augustus om 18.45 uur bij de voormalige woning van burgemeester Wijnen aan Koningsplein 10 in Asten.

Aansluitend was rond 19.45 uur het tweede deel bij de voormalige woning van burgemeester Smulders aan de Speelheuvelstraat 2 in Someren.

Nabestaanden van de burgemeesters, de huidige (loco)burgemeesters van Asten en Someren en de acteurs die de burgemeesters spelen in de film ‘Burgemeestersmoord’ Maarten Waals en Jan Vinken waren hierbij aanwezig.

Het vervolg voor de daders :

In februari 1946 veroordeeld het Hof Jocobus Besteman , Hendrik Kromhout , Gerard Rollema , Gerben sake van der Ploeg en Johannes van Lieshout tot de doodstraf .

uit de Helmondsche Courant

De Duitse chauffeur Oberscharführer Karl Johann Brendle werd in 1949 gearresteerd , de eis van het Gerechtshof was tegen hem 12 jaar , doch hij werd op 27 oktober 1950 Nederland uitgezet .

Gerard Rollema werd op 6 februari 1947 in voormalig concentratiekamp Vught door een vuurpeloton geëxecuteerd en van de andere misdadigers werd de doodstraf omgezet naar levenslang en kregen later gratie van Koningin Wilhelmina .

Vlak voor de bevrijding vluchtte Sander Borgers naar Leer in Duitsland . In 1949 heeft Borgers, na zijn aanhouding in Duitsland, vrijwillig meegewerkt aan zijn uitlevering aan Nederland. Door het Bijzonder Gerechtshof Amsterdam werd hij in november 1949 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf met ontzetting uit alle rechten. Maar In 1952 ontsnapte Borgers met zes anderen uit de Koepelgevangenis te Breda en vluchtte naar Leer in Duitsland .

Borgers overlijd in het Duitse Haren in 1985 .                                                                                          Hendrik Kromhout overlijd in Spanje , sterfdatum onbekend  .                                                                                                                       Jacobus Besteman overlijd op 10 juli 2022 in Rotterdam .                                                                                         Gerben Sake van der Ploeg overlijd op 17 september 2003 .                                                                Gerard Kniest , sterfplaats onbekend , vermoedelijk in 1971                                                                                Johannes van Lieshout , sterfplaats en -datum onbekend                   

Het Burgemeestersverzet in Zuidoost Brabant .

De meeste burgemeesters in Zuidoost-Brabant trachtten toen onder de geëiste medewerking met de Duitsers uit te komen. Zij pleegden passief verzet en verenigden zich in twee kleine groepen: de kring ’Croy’ (genoemd naar het gelijknamige kasteel met omgeving in de gemeente Aarle-Rixtel) en de kring ’Geldrop’.

In Croy zaten de gemeenten: Lieshout, Stiphout, Nuenen, Son c.a., Aarle-Rixtel (in ’43 ondergedoken) en Asten en Someren, welke Burgemeesters in de Zeeuwsche kwestie meer voelden voor aansluiting hij den kring Geldrop

In Geldrop zaten de gemeenten: Geldrop, Heeze, Leende, Bergeijk, Veldhoven, Maarheeze, Budel en (incidenteel) Asten en Someren.

Uiteindelijk worden 12 Brabantse burgemeester opgepakt omdat ze weigerden mee te werken met de Duitse bezetters . Elf van hen betaalden dat met hun leven , de twaalfde overleefde de vele gruwelen .

Het bovenstaande monument is opgericht ter nagedachtenis aan twaalf Brabantse burgemeesters die weigerden mee te werken aan strenge maatregelen die de Duitse bezetter oplegde tussen 1940 en de bevrijding in de herfst van 1944 . Het gaat om de burgemeesters van de toenmalige gemeenten Grave, Bergeijk en Luyksgestel, Leende, Waalwijk, Geldrop, Heeze, Oost-, West- en Middelbeers, Someren, Son en Breugel, Erp, Asten, en Bakel en Milheeze. Negen van hen werden gedeporteerd, drie geëxecuteerd. Slechts eentje, Fried Manders uit Leende, overleefde deportatie en gruwelen van het concentratiekamp.

Hieronder de 10 andere burgemeesters die opkwamen tegen de Duitse bezetting :

Henk Veenema     

waarnemend burgemeester van Son en Breugel 

* Woensel 9 september 1909  

concentratiekamp Mauthausen , 14 april 1945 door ontberingen

Harry van der Putt     

burgmeester van Geldrop

* Stratum 17 december 1887

† vermoedelijk maart 1945 , maar het is onzeker of hij begin 1945 in Bergen-Belsen is omgekomen of wellicht pas later in een Goelag in de Sovjet-Unie , zoals meerdere getuigen hebben verklaard

Theo Serraris     

burgemeester van Heeze

* Oirschot 12 juni 1908

concentratiekamp Bergen-Belsen 10 maart 1945 , overleden door ondervoeding

Marcel Magnée     

burgemeester van Bergeijk en Luyksgestel

* Horn (L) 31 juli 1910

Concentratiekamp Neuengamme 8 december 1944 , dysenterie en verzwakking

Wim Wijtvliet     

burgmeester van Bakel en Milheeze 

* Zevenbergen 19 juni 1902

concentratiekamp Buchenwald 9 februari 1945 , doodgeslagen en geschopt door het blokoudste

Jan Smulders     

burgemeester van Oost- , West- en Middelbeers

* Middelbeers 13 januari 1898 ,

Waldthurn 20 april 1945 , doodgeschoten tijdens een voettocht naar Dachau . 

Johannes is de broer van Piet Smulders van Someren

Fried Manders     

burgemeester in Leende

* Princenhage 25 augustus 1901

Breda 3 februari 1978 ,  de enigste burgemeester die in leven bleef . Hij heeft in meerdere concentratiekampen gezeten : Vught , Sachsenhausen , Bergen-Belsen en Neuengamme .

Herman Verheijen     

burgemeester van Erp

* Roosendaal 26 oktober 1884

concentratiekamp Buchenwald 12 maart 1945 , overleden door ondervoeding

Eduard Moonen     

burgemeester van Waalwijk

* Strijp 24 juni 1876

 Waalwijk 6 september 1944 , door SS’ers geëxecuteerd 

Louis Ficq     

burgemeester van Grave

* Rotterdam 19 juli 1985

concentratiekamp Dachau 9 maart 1945 , overleden door verzwakking en nierfalen na zware mishandeling

Burgemeestersmoord

Over deze gebeurtenis wordt een film gemaakt, die in september 2024 in première ging, 80 jaar na de bevrijding van Someren en Asten.

De film Burgemeestersmoord vertelt het verhaal over de moord op de oorlogs-burgemeesters Piet Smulders en Willem Wijnen. Ze waren tijdens de oorlog actief in het verzet en weigerden om namen door te geven van mensen die in Duitsland aan het werk gezet konden worden. Beiden werden vervolgens een tijd te werk gesteld in de provincie Zeeland. De moord op twee landwachters door het verzet in Gemert is de aanleiding voor een wraakactie van de SS.

De film komt tot stand door een grote vrijwilligersgroep uit de regio. Het wordt een eerbetoon en laat zien waarom de burgemeesters de prijs voor vrijheid voor de dorpen Someren en Asten hebben moeten betalen. De film is een initiatief van Stichting Wehrmachthuisje in samenwerking met De Peelpioniers en Kameleon Films die eerder Van Zùmmere en nie Baang geproduceerd hebben.

Er word op meerdere locaties gefilmd in meer dan 10 gemeenten waaronder : Bunkermuseum Scheveningen , het originele huis Burgemeester Smulders te Someren , natuurgebied Weerter- en Budelerbergen tijdelijk als Budel-aan-Zee , Stevensweert alwaar we landelijk nieuws werden , Kasteel Helmond , Miljoenenlijn Simpelveld en natuurlijk bij het Wehrmachthuisje zelf

Enkele datums van betekenis :

9 maart 2023 eerste informatie avond

4 april 2023 , audities vinden plaats

14 november 2023 , eerste repetities

30 november 2023 , start kaartverkoop van de film

16 maart 2024 , de eerste draaidag

26 april 2024 , de filmposter word bekend gemaakt       

27 mei 2024 , hij staat er op , de filmopnames zijn voorbij

De première is op 20 september 2024 in Someren  

Het bestuur van Stichting Wehrmachthuisje bij de première 

Première te Asten volgt op 22 september in ‘t Kwartier

deel van de cast , crew en organisatie

En dan gaat het snel , de filmzaal van Cacaofabriek Helmond , VUE in Eindhoven , Kerkrade en Den Bosch later klopt ook nog de Pathé aan , met 30 bioscopen de grootste keten van Nederland

7 oktober 2024 , we zijn de 10.000 kaartjes voorbij

27 oktober2024  ‘Burgemeestersmoord’ draait inmiddels in 23 gemeenten, 29 locaties en in totaal zijn er 219 vertoningen!

3 november 2024 komt er zelfs Pathé City Amsterdam erbij !!!

15 november 2024 , we zijn de 20.000 bezoekers voorbij

27 november 2024 de film krijgt een plek in de Hall of Fame van de Ruchte , meer dan 330 vertoningen , 30 bioscopen , 20.000 kaartjes en 20 keer een uitverkochte zaal in De Ruchte

Gerard Verdonschot en Daan Blommers onthullen de speciale poster

30 december 2024 , De film komt op Pathé Thuis , KPN TV en Ziggo on Demand

15 januari 2025 , Burgemeestersmoord : De best bezochte film in 10 jaar Cacaofabriek

Wat andere cijfers :

#  2436 minuten aan beeldmateriaal , is dus meer dan 40 uur !!

#  420 kostuums , waaronder 70 militaire uniformen

#  1500 broodjes , 50 kg aardappelen en 300 eieren werden bereid door het catering team

#  1022 patronen zijn er verschoten

#  291 figuranten speelden er mee

Bronnen :

# Familie Wijnen
# Familie Smulders # Familie Eijsbouts
# Nationaal Archief , Den Haag # SSluipmoordenaars , De Silbertanne-moorden in Nederland 1943-1944 # Geschiedenis van Someren in de Tweede Wereldoorlog # Gevels zonder vlag , Asten – Heusden – Ommel 1940-1945 # Oorlogsgraven Stichting # Brabantse Gesneuvelden # Het Contact 11-06-2020 # Ze hebben ons in de steek gelaten , De geschiedenis van 7 Brabantse Burgemeesters tijdens de Tweede Wereldoorlog